پرواز پهپادهای ایرانی تا عمق تل‌آویو

 سردار امیر علی حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوا فضای سپاه پاسداران ظهر امروز در همایش «ناگفته‌های RQ-170» اظهار داشت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی توطئه دشمنان با نظام اسلامی آغاز شد.

وی با اشاره به اینکه تا امروز مقابله با انقلاب اسلامی به عنوان عنصر ثابت اقدامات خصمانه دشمنان مطرح بوده افزود: آنها از هر شیوه‌ای برای نابودی و ضربه زدن به انقلاب استفاده کردند ولی هرگز موفق نشدند.

فرمانده هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یادآور شد: آنها همیشه یک موضوع را به عنوان موضوع محوری انتخاب و سایر موارد در حاشیه قرار می‌گیرد، همانند جنگ تحمیلی که در آن گزینه سیاسی محور بود و اقتصاد و فرهنگ در حاشیه قرار داشت.

حاجی‌زاده گفت: امروز جنگ اقتصادی محور است و دیگر گزینه‌ها در حاشیه قرار دارد اما انگار در کشور این موضوع درست تبیین نشده که درگیر جنگ اقتصادی تمام عیار هستیم و مسئولان متوجه این موضوع نیستند.

به گفته وی، امروز جنگ اقتصادی مطرح بوده و افسران این جنگ بانک‌ها، تولیدکنندگان، کشاورزان و فعالان اقتصادی هستند.

حاجی‌زاده تصریح کرد: دشمن به نحوی رفتار می‌کند که سایه تهدید را همیشه احساس کنیم و در این راستا از همه گزینه‌ها برای مقابله با ملت استفاده کرده است.

سردار حاجی‌زاده یادآور شد: همین افراد در سوریه نیز به دنبال جنگ داخلی بوده و نیروهای مسلح را از بیرون وارد کردند، آنها ابتدا کشور را درگیر اختلافات مذهبی کرده و در انتها به گزینه نظامی روی می‌آورند.

وی گفت: در ۸ سال دفاع مقدس، رژیم صهیونیستی اتاق فکر عراق بود و ما عملاً در جنگ هشت ساله ایران هیچ یار و یاوری نداشت اما با تکیه بر خداوند و استفاده از مقدورات خودی در برابر دشمن ایستادیم.

وی گفت: غربی‌ها از همه شیوه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استفاده کرده‌اند و امروز شیوه مدنظر آن‌ها جنگ اقتصادی است و آنچه ما در این ۳۵ سال می‌بینیم یکپارچگی نظام سلطه علیه ما بوده و تنها موضوعی که شرق و غرب را در کنار هم قرار داد جنگ عراق علیه ایران بود.

فرمانده هوافضا سپاه در ادامه بیان کرد: در جنگ عراق علیه ایران ۳۰ کشور همکاری داشتند که در منطقه در رأس آن عربستان، کویت و رژیم صهیونیستی بودند و در کل جهان هم آمریکا و شوروی حمایت‌های ویژه‌ای از عراق داشتند به طوری که آمریکا با هواپیماهای جاسوسی و ماهواره‌ها به نیروهای بعثی اطلاعات می‌داد.

سردار حاجی زاده گفت: ما ساخت موشک را در سال ۶۳ آغاز کردیم در حالی که موشکهای ما خیلی دقیق نبود اما امروز موشک‌های ما نقطه می‌زنند در زمینه پهپاد نیز هواپیماهای اولیه ما در عمق ۳ کیلومتری پرواز می‌کردند اما امروز این توان وجود دارد که تا سرزمین‌های اشغالی پرواز کنند؛ البته در این زمینه شاهد ۱۲۹ ‌یکی از ده‌ها پهپادی است که می‌تواند تا عمق تل‌آویو پرواز کند.

وی نشاندن RQ-170 را لطفی الهی دانست و خاطر نشان کرد: این پهپاد سیستم رادارگریز ویژه‌ای دارد که دمای هواپیما با محیط یکسان می‌شود و همچنین صدای آن بسیار کم است و امروز از این پهپاد دهها پروژه در دست اقدام است.

فرمانده هوافضا سپاه با اشاره به اینکه نیازی به موشک‌های قاره‌پیما نداریم، افزود: اما امروز ما تکنولوژی ساخت این موشک‌ها را باتوجه به ارسال ماهواره داریم اما دشمنان ما به ما نزدیک هستند و نیازی به صرف هزینه‌های بالا نیست.

خانواده و اسلام
خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که در زندگی جمعی انسان شکل گرفته و مهم ترین نقش را در توسعه و رشد مراحل حیات بشر در امتداد تاریخ انسان از خود نشان داده است و از ابتدا تا فرجام زندگی، نسبت به سایر نهادهای اجتماعی از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار بوده و خواهد بود. تأثیر خانواده بر رشد، تعالی و شکوفایی افراد و جامعه به حدّی است که هیچ اندیشمندی آن را انکار نمی کند، از این رو تمام صاحب نظران علوم انسانی از ابتدای تاریخ دربارة خانواده توصیه هایی داشته اند.
ادیان الهی نیز به جهت نقش مهم خانواده در اخلاق و معنویت انسانها، در این زمینه آموزه های مهمی ارائه کرده اند و در همین راستا آخرین دین الهی؛ یعنی اسلام، خانواده را از مهم ترین و ا ساسی ترین واحدهای اجتماعی می داند. که بنای آن بر اُلفت، همدلی و خوشی استوار گشته و این بنا محبوب ترین بناها در پیشگاه خداوند است که روابط آن بر مودّت و رحمت پایه گذاری شده؛ لذا نهاد خانواده از منظر اسلام، دارای حیات و قداست ویژه ای است که قابل قیاس با هیچ نهاد اجتماعی دیگری نیست.
پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید: «مَا بُنِیَ بِنَاءٌ فِی الْإِسْلَامِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنَ التَّزْوِیج ؛۲ در اسلام بنیادی نهاده نشده است که نزد خدا از ازدواج محبوب تر باشد.»
منابع اسلامی به این نکته تأکید می ورزند که تشکیل خانواده، زمینه ساز رشد و کمال است و عزوبت، زمینه ساز انحطاط و عقب ماندگی. از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده است: «رَکْعَتَانِ یُصَلِّیهِمَا مُتَزَوِّجٌ أَفْضَلُ مِنْ رَجُلٍ عَزَبٍ یَقُومُ لَیْلَهُ وَ یَصُومُ نَهَارَهُ؛۳ دو رکعت نمازی که مرد متأهل می خواند، برتر از (عمل) مرد مجردی است که شبش را به عبادت و روزش را به روزه داری می گذراند.»
با توجه به متون دینی، عمده آثاری را که خانوادة سالم می تواند در رشد و ارتقای اعضا و پویایی جامعه ایفا کند، می توان چنین بر شمرد:
۱٫ خانواده، بهترین پایگاه تلاقی ویژگیهای مکمل زن و مرد است، و این پیوند می تواند تعادل روحی و روانی را برای کلیّة اعضا به ارمغان آورد و این بهترین راه کسب توشه برای پیمودن مسیر کمال است.
۲٫ ارضای صحیح قوای جنسی در خانواده، علاوه بر اینکه زمینه ساز سلامت جسم و روان است، سلامت اجتماعی و مصونیتهای اخلاقی جامعه را نیز در پی دارد.
۳٫ خانواده بهترین محیط برای شکل گیری شخصیت فرزند است، و در انتقال ارزشهای اخلاقی بیشترین نقش را ایفا می کند و زمینه ساز سلامت اخلاقی نسل آینده است.
۴٫ خانواده بهترین محل برای بروز استعدادهای زن و مرد، و تربیت فرزند و کار آمد نمودن اعضا و بهترین خدمتی است که خانواده به جامعه ارائه می کند.

هدف از تشکیل خانواده
از نگاه قرآن و روایات، تشکیل خانواده دارای حکمتها و دلایل متنوع روانی، اخلاقی، اجتماعی و دینی است و این علل در واقع، اصول و پایه های تأکید اسلام بر تشکیل خانواده و ضرورت تقویت و تحکیم این نهاد شمرده می شود که در این مجال به چند نمونه از آنها اشاراتی می رود:

۱٫امنیت و آرامش: نخستین و اساسی ترین حکمتی که قرآن مجید با صراحت بدان می پردازد، رسیدن انسان به آرامش روحی و روانی در پرتو تشکیل خانواده است:
«وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ»؛۴ «از نشانه های او این است که از (جنس) خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنارشان آرام گیرید و میانتان دوستی و مهر نهاد. براستی که در این (نعمت) برای مردمی که می اندیشند، قطعاً نشانه هایی است.»
در واقع آرامش و مودّت، جان مایة تحکیم پیوند خانوادگی است و هر قدر این جان مایه تقویت شود، نهاد خانواده مستحکم تر می گردد و آرامش بیشتری بر زندگی حاکم می شود.
از سنن آفریدگار جهان این است که مرد و زن را به گونه ای آفریده است که مکمل یکدیگرند و از این رو، تا در کانون خانواده و در کنار هم قرار نگیرند، آرامش پیدا نمی کنند و به یقین سعادت زن و مرد در ا ین است که از سنتهای آفرینش خارج نشوند و تحت تأثیر جذبه های سطحی و زودگذر قرار نگیرند و در پی آن گونه جاذبه ای باشند که تمام وجود آنها را به یکدیگر پیوند دهد و آنها را در اعماق جان و دل متحد سازد.
مرحوم علامه طباطبایی رحمه الله در ذیل آیة فوق الذکر می فرماید: «هر یک از زن و مرد به دستگاه خاصی مجهز شده است، به گونه ای که در عمل، هر یک کار دیگری را تکمیل می کند، و تولید نسل، برآیندی از مجموع آن دو است، پس هر یک از زن و مرد فی نفسه ناقص و نیازمند دیگری است و از مجموع آن دو یک واحد تام به وجود می آید که می تواند تولید نسل را موجب شود، به دلیل همین نقص و نیازمندی است که هر یک از آن دو به سوی دیگر کشیده می شود تا با پیوند با او آرامش یابد؛ زیرا هر ناقصی مشتاق کمال خویش است و هر نیازمندی به کسی یا چیزی مایل است که نیاز او را برطرف سازد.»۵
خانواده فقط محیط آمیزش جسمها نیست؛ بلکه والاتر از آن، محیط آمیزش روحها و جذب باطنی زن و مرد به یکدیگر و پر شدن خلأ روحی هر یک به دیگری است و این همان چیزی است که با خلقت و آفرینش زن و مرد هماهنگ است، و آنها بدین وسیله به مرحله ای می رسند که خود را جدای از یکدیگر نمی بینند و حتی به جرأت می توان گفت که علاقة هر یک از آنها به خود، عین علاقه به یکدیگر و علاقة به دیگری، عین علاقه به خویش است و از این رو است که مولوی می گوید:
من کیم لیلی و لیلی کیست، من
هر دو یک روحیم اندر دو بدن

و به درستی اگر چنین نباشد، عیب و نقص انسانها است که با دور ماندن از اقتضای آفرینش و الهام نگرفتن از وحی الهی، گرفتار دامها و تاریکیهایی شده اند که خود مسبّب آن بوده اند.
مردی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله رسید، با تعجب و شگفتی عرض کرد: «اِنَّ الرَّجُلَ یَتَزَوَّجُ الْمَرْأة وَمَا رَآهَا وَمَا رَأتْهُ قَطُّ حَتَّی اِذَا ابْتَنَی بِهَا اِصْطَحَبَا وَمَا شَیءٌ اَحَبَّ اِلَیْهِمَا مِنَ الْآخَرِ. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله: «وَجَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً»؛۶ چگونه است که مردی با زنی ازدواج می کند که هرگز پیش از آن، نه او آن زن را دیده، و نه آن زن، او را؛ اما همین که ازدواج صورت می گیرد و مرد بر زن وارد می شود و همدم می گردند، هیچ چیز برای آنها دوست داشتنی تر از یکدیگر نیست؟! پیامبر صلی الله علیه و آله در پاسخ او (به این بخش از آیة ۲۱ سورة روم بسنده کرد و) فرمود: خداوند میان شما دوستی و مهر قرار داده.»
مرحوم علام طباطبایی رحمه الله درباره نقش دوستی و مودّت در خانواده می نویسد: «خانواده یکی از بارزترین جلوه گاه های مودّت و رحمت است که از یک طرف دو زوج را به یکدیگر پیوند می دهد و از طرف دیگر، موجب می شود که هر دو به ویژه زن، بر فرزندان خردسال خود که در تأمین نیازهای جسمانی و حیاتی خویش عاجز و ضعیف اند، مهر بورزند و به پناه دادن، نگهداری، پوشش، تغذیه و تربیت آنها اقدام کنند و اگر این مهرورزی نبود، نسل بشر منقرض می شد و نوع انسان هیچ گاه امکان تداوم حیات نمی یافت.»۷

2. زن و مرد لباس یکدیگرند: از نگاه قرآن، تشکیل خانواده به معنای تهیة لباس تقوا از سوی پسر و دختر برای یکدیگر است. در فرازی از آیات خداوند در کنار لباس و زیورهای مادی برای تن و جسم، تقوا را به عنوان لباس و زیور روح مطرح می فرماید: «وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِکَ خَیْر»؛۸ «لباس تقوا بهترین لباسها است.»
از سوی دیگر تصریح می فرماید که زن و شوهر لباس یکدیگرند: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن »؛۹ «آنها لباس شما و شما لباس آنها هستید.»
اگر این دو آیة نورانی را در کنار هم قرار دهیم، به روشنی دلالت دارند که تشکیل خانواده یکی از بارزترین مصادیق لباس تقوا است، از این رو پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ فَلْیَتَّقِ اللَّهَ فِی النِّصْفِ الْبَاقِی؛۱۰ هر کس ازدواج کند، نصف دینش را احراز کرده است، پس نصف باقی مانده را نگهداری کند.»
صاحب «تفسیر تسنیم» آیت الله جوادی آملی(دام ظله) در ذیل آیة فوق می گوید: «در این تشبیه لطیف (تشبیه همسر به لباس)، نکات تربیتی دقیقی است که برخی از آنها بدین شرح است:

جامه یکدیگر
الف) لباس مانع از آسیب است؛ ازدواج هر چند اطفای غریزه را به همراه دارد؛ لیکن صبغة ملکوتی آن صیانت از گناه و حراست از نگاه آلوده است. مهم ترین بهره ای که از ازدواج نصیب همسران می شود، صیانت گوهر دین از غارت ابلیس از خارج و چپاول هوس از داخل است.
ب) لباس، عیوب انسان را می پوشاند و آبرو را حفظ می کند؛ زن و شوهر نیز باید عیوب هم را بپوشانند و آبروی اجتماعی یکدیگر را حفظ کنند.
ج) لباس، انسان را از گرما و سرما و…. حفظ می کند؛ زوجین نیز باید در حوادث تلخ و شیرین، گرم و سرد زندگی، موجبات دلگرمی هم را فراهم کنند.
د) میان لباس و کسی که آن را پوشیده رابطه ای تنگاتنگ و صمیمی است که بیگانه میان آن دو راه ندارد، رابطة زوجین نیز باید چنین باشد تا بیگانه ای به درون زندگی آنان راه نیابد که به اسرارشان پی برده، احیاناً فتنه گری کند.
هـ) اعضای بدن با لباس در تماس است و لباس از تماس مستقیم آنها با بیرون ممانعت می کند؛ زوجین نیز باید در همان ارتباط صمیمی زناشویی خویش تماس غریزی برقرار کنند؛ زیرا نه می توان زن و شوهر را از داشتن تمایل جنسی برحذر داشت و نه می توان جلوی آن را برای بیگانه بازگذارد؛ بلکه باید غرایز را بدون تعطیل، محدود و تعدیل کرد، چنان که لباس انسان را محدود می کند.
و) انسان پوشیدن لباس آلوده و وصله دار را خوش ندارد؛ در انتخاب همسر نیز باید چنین دقت هایی اعمال شود.
ز) لباس مایة آرامش انسان است؛ زن و شوهر نیز موجب آرامش یکدیگرند.
ح) لباس آرایة انسان است، و به وی زینت می بخشد؛ زن و شوهر نیز باید زینت یکدیگر باشند.»۱۱

3. خانواده، کمال جامعه: از جمله پیامدهای مثبت تشکیل خانواده، آثار مطلوب و مفید آن بر جامعة انسانی است.
امام هادی علیه السلام می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ الصِّهْرَ مَأْلَفَةً لِلْقُلُوبِ وَ نِسْبَةَ الْمَنْسُوبِ أَوْشَجَ بِهِ الْأَرْحَامَ وَ جَعَلَهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالَمِین ؛۱۲ خداوند وصلت (ازدواج) را مایة اُلفت دلها و پیوستگی نَسبی قرار داده و ]به واسطة آن[ رشته های خویشاوندی را به هم پیوست و آن را مایه مهر و محبت ساخت و در این ]پدیده[ برای مردمان، نشانه هایی از ]قدرت و رحمت[ خداوند است.»
نقش خانواده در پویایی و تحکیم جامعه انسانی به اندازه ای است که امام رضا علیه السلام ضمن خطبه ای می فرماید: «اگر هیچ دلیل روشنی از کتاب و سنت به اهمیت تشکیل خانواده وجود نداشت، آثار و برکاتی که به سبب این امر نصیب اجتماع می شود، تنها برای ترغیب و تشویق انسانها بر ایجاد کانون خانواده کافی بود.»۱۳

۴٫ بقای نسل بشر: یکی از عمده تأکیدات اسلام بر تشکیل خانواده، بقای نسل انسان است. پسر و دختری که تشکیل خانواده می دهند، طالب این هستند که با مشاهدة ثمرة وجود خویش، خود را بر مسند پرافتخار مادری و پدری بنگرند و در حقیقت فرزند، جلوة وحدت ثمرة پدر و مادر است.
قرآن کریم می فرماید: «نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُم »؛۱۴ «همسران شما همچون کشتزارهای شما هستند، پس در آنها بکارید هر چه را که می خواهید.»
صاحب تفسیر «تسنیم» ذیل این آیه می گوید: «زنان برای بقای نوع و تکثیر نسل بشر، کشتزار مردان اند. این آیه در مقام بیان مسئله زناشویی و تولید نسل برای بقای نوع انسان، مرد را مانند کشاورز بذرافشان و زن را چون کشتزاری می داند که نطفة مرد در رحم او رشد می کند، و زن با تولید فرزند مایة بقای نسل آدمی است. برای تأکید بر حفظ نسل که هدف اصیل عمل زناشویی است، واژة «حرث» در آیه تکرار شده است. هدف از آمیزش جنسی که می تواند هر وقت و به هر گونه و در هر جا باشد، تنها لذایذ جنسی نیست؛ بلکه لذت جنسی مُزدی نقد برای تحمل زحمات طاقت فرسای تولید فرزند و پرورش او است. خداوند برای ترغیب به هدفدار کردن آمیزش جنسی می فرماید که از رهگذر مباشرت با زنانتان فرزندان شایسته ای برای آخرت خود بفرستید، پس تولید مثل و بقای نسل مهم است… .»۱۵
پیامبر صلی الله علیه و آله در حدیثی که به این حکمت مهم اشاره دارد، می فرماید: «مَا یَمْنَعُ الْمُؤْمِنَ أَنْ یَتَّخِذَ أَهْلًا لَعَلَّ اللَّهُ أَنْ یَرْزُقَهُ نَسَمَةً تُثْقِلُ الْأَرْضَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ؛۱۶ چه چیزی مانع می شود که انسان مؤمن زن بگیرد؟! شاید خداوند به او فرزندانی روزی کند که زمین را از «لا اله الا الله» سنگین کنند.»

منابع:

۱) صحیفه امام خمینیR، مجموعه آثار، مؤسسه تنظیم و نشر آثار، چاپ چهارم، ۱۳۸۵ش، ج‏‏۱۷، ص‏۳۷۳٫
۲) من لا یحضره الفقیه، ابن بابویه، شیخ صدوق، مترجم غفاری، انتشارات صدوق، بهارستان، ۱۳۶۸ش، ج‏‏۵، ح‏۴۳۴۳٫
۳) همان، ج‏‏۵، ح ۴۳۴۷٫
۴) روم / ۲۱٫
۵) المیزان فی تفسیر القرآن، علامه طباطبایی، دار الکتب الاسلامیه، طهران، الطبعة الثمانیة، ۱۳۹۰‏ق،‏‏ ج‏‏۱۶، ص‏۱۷۳٫
۶) دانشنامه قرآن و حدیث، محمد محمدی ری‌شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران، انتشارات پژوهشکده علوم و معارف، دار الحدیث، قم، ۱۳۹۰ش، ج‏‏۳، ص‏۲۸۲٫
۷) المیزان فی تفسیر القرآن، علامه طباطبایی، ج‏‏۱۶، ص‏۱۶۶٫
۸) اعراف / ۲۶٫
۹) بقره / ۱۸۷٫
۱۰) بحار الانوار، علامه مجلسی، المکتبة الاسلامیة، طهران، ۱۳۸۹ق، ج‏‏۱۰۳، ص‏۲۱۹، ح ۱۴٫
۱۱) تفسیر تسنیم، عبد الله، جوادی آملی، انتشارات اسراء، قم، ۱۳۸۵ش، ج‏‏۹، ص‏۴۶۲٫
۱۲) فروع کافی، محمد بن یعقوب کلینی، دار الاضواء، بیروت، ۱۴۰۵‏ق،‏‏ ج‏‏۵، ص‏۳۷۲، ح ۶٫
۱۳) دانشنامه قرآن و حدیث، محمد محمدی ری‌شهری، ج‏‏۳، ص‏۲۸۶، ح ۵۱٫
۱۴) بقره / ۲۲۳٫
۱۵) تفسیر تسنیم، جوادی آملی، ج‏‏۱۱، ص‏۱۸۶٫
۱۶) من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج‏‏۵، ح ۴۳۴۰٫

ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان