خبرنگار اعزامی بی‌بی‌سی فارسی به اوکراین در وبلاگ خود از محبوبیت ایران در میان مردم  شبه جزیره کریمه و شهر استوپول گزارش داده و نوشته است: ” مردمی که دوربین ما چشم‌شان را گرفته بود، با بی‌بی‌سی مشکل کمتری داشتند، اما داشتند. صرفاً به دلیل این که یک رسانۀ غربی است. دقیقاً نمی‌دانستند مال کجاست، اما غربی بودنش ضامن نفرت‌شان بود. می‌گفت شما در آلمان فقط میدان استقلال را نشان می‌دهید و چه و چه. تا گفتیم از بخش فارسی بی‌بی‌سی هستیم و برای ایران برنامه تهیه می‌کنیم، چهره‌ها به یکباره باز شد و مزین با لبخند: «ایران؟ خب ایران که دوست ماست! شما حرف حق را به مردم می‌رسانید!» ذکر خیر احمدی‌نژاد از گوشه و کنار ازدحام فوران می‌کرد. این جمعیت ایران را دوست داشتند، به خاطر احمدی‌نژادش.
وی در عین حال به چهره نامطلوب کشورهای غربی در افکار عمومی مردم شهر استوپول اشاره کرده و نوشته است:” یک مرد روس آمد و پرسید که ما از چه شبکه‌ای هستیم و چرا آرم شرکت‌مان روی دوربین و دستگاه‌هایمان نیست. می‌گفت حتماً باید آرم شرکت‌تان را داشته باشید، وگرنه ممکن است مردم فکر کنند که شما از شبکۀ ۵ (اوکراین) هستید و به خدمت‌تان برسند. «شبکۀ ۵» کی‌یف به‌صراحت از میدان استقلال حمایت می‌کند و طبعاً مردمی که این‌جا تجمع کرده‌اند، فقط آرزومندند که دست‌شان به گریبان یک کارمند آن شبکه برسد.

اما با غربی‌ها سخت نامهربان بود این شهر ارجمند. به رستورانی رفتیم که مثل تقریباً همۀ دیگر اماکن عمومی این شهر تلویزیون روسیه در آن روشن بود. گزارشگر شبکه «۲۴» روسیه با شادی و مسرت آشکار می‌گفت: «شهردار خارکف می‌خواست پرچم اوکراین را بر فراز ساختمان شهرداری برگرداند، اما مردم مانعش شدند و همان طوری که می‌بینید، پرچم سه‌رنگ ما همچنان بر فراز این ساختمان برافراشته است!»

داریوش رجبیان خبرنگار اعزامی بی‌بی‌سی فارسی در پایان این گزارش بار دیگر از نگاه منفی مردم این شهر علیه رسانه‌های غربی که در یک رستوران شاهد آن بوده گزارش می‌دهد و می‌نویسد: پیش‌خدمت رستوران که نخست ما را با خوشرویی پذیرفت و سفارش غذا را گرفت، تا صحبت انگلیسی شنید و شاید چشمش به کارت بی‌بی‌سی خورد، گفت: «ببخشید، اما آب‌مون قطع شده، آب نداریم. نمی‌تونیم غذاتون‌ رو تهیه کنیم». این را که می‌گفت، شیر آشپزخانه باز بود و صدایش روی صدای پیش‌خدمت، افتاده. آب‌میوه‌ای را خواستیم که در یخچالش می‌دیدیم. با بی‌میلی داد. بعد از پنج دقیقه آمد و گفت: «ببخشید، رئیس‌مون می‌خواد درِ رستوران رو ببنده. لطفاً تشریف ببرین بیرون».

گفته های جدید و چالش برانگیز آیت الله «هاشمی رفسنجانی» را می توان از جنبه های مختلف مورد ارزیابی قرار داد و نسبت به آن موضع گرفت. خیلی ها می توانند این سنخ سخنان وی را به حساب دیگر اظهارات هنجارشکنانه و شاذ «هاشمی» گذاشته که بعد از «فتنه ۸۸» بطور تصاعدی افزایش داشته اند و براحتی از کنار آن عبور نمایند؛ با این وجود، این سخنان سهواً یا عمداً در خط سیاسی و “عملیات روانی“ قرار خواهد گرفت که بدان اشاره می شود.

درست یا اشتباه، تئوریسین های سیاسی و استراتژیست های آمریکایی و غربی، امواج سهمگین اعتراضات خیابانی مردم در سراسر جهان را به نقش آفرینی تئوری “طبقه متوسط“ رو به رشد گذاشته بین الملل؛ مرتبط ساخته اند. نظریه پردازان غربی، این اعتراضات از منطقه اسلامی آسیای غربی و شمال آفریقا (خاورمیانه) گرفته تا آمریکای شمالی و جنوبی و از آسیای شرقی گرفته تا اروپا مرکزی و غربی؛ بین حداقل ۵ ساله اخیر را به “طبقه متوسط“ گره زده اند.

 

تئوریسین های اطلاعاتی- سیاسی غرب، در حال مدل کردن جنبش های اجتماعی اخیر هستند و واضح است که آنچه نقشه راه غرب، برای مقابله با امواج خیابانی یا بهره برداری از آن علیه کشورهای هدف است (پروژه قدرت خیابانی)؛ از دل همین تئوری پردازی ها بیرون خواهد آمد. همین طراحان غربی، “جنبش سبز“ – فتنه ۸۸- را نیز به نقش آفرینی طبقات متوسط شهری در تهران گره زده بودند.

 

چندی پیش، نظریه پرداز معروف، «فرانسیس فوکویاما» طی تحلیلی برای «روزنامه وال استریت ژورنال» – نزدیک به محافظه کاران آمریکا- که در ژوئن ۲۰۱۳ میلادی منتشر شد، نوشت: «موضوعی که رویدادهای اخیر ترکیه و برزیل را به یکدیگر و به همان اندازه به “بهار عربی” و ادامه تظاهرات در چین پیوند می دهد؛ خیزش “طبقه متوسط” تازه جهان است … طبقات متوسط در خطوط مقدم مخالفت با “سوء استفاده از قدرت” بوده اند، چه در رژیم های “اتوریته” و چه در رژیم های “دموکراتیک”. طبقه متوسط جدید، تنها چالشی برای رژیم های “اتوریته” یا “دموکراسی های تازه” نیست. هیچ دموکراسی مسلمی، نباید باور داشته باشد که می تواند آسوده باشد، تنها به این دلیل که انتخابات برگزار می کند و رهبرانی دارد که در نظرسنجی ها؛ عملکرد خوبی دارند»[۱]. بنابر این، از منظر غرب، مهمترین عامل و بهانه برای جرقه زدن اعتراضات ضد حاکمیتی در ایران؛ تحریک مطالبات فساد ستیزانه قشر متوسط درباره فساد ادعایی نظام، با شیوه های مختلف است.

 

فوکویاما: مهمترین عامل اعتراضات طبقه متوسط در سال های اخیر در سراسر جهان

ادعای فساد دولت ها بوده است

 

این تئوری پردازی ها باعث گردیده که مجموعه های متولی جنگ نرم و “جنگ روانی“ در آمریکا و غرب، یک پروپاگاندای بزرگ درباره فاسد نشان دادن نظام «جمهوری اسلامی» را دامن بزنند. این پروپاگاندای بزرگ، از طریق وسایل ارتباط جمعی و بخصوص شبکه های اجتماعی نوظهور سایبری، رسانه های غالب جهانی و رسانه های محلی و همچنین بواسطه بزرگنمایی سوء استفاده های مالی در ایران صورت گرفته است. این پروپاگاندا، همچنین از طریق به اشتباه انداختن مقامات و مسئولین کشور، بواسطه مقایسه فساد موجود در ایران با دیگر کشورها با استناد به آمارهای سازمان های جهانی فسادسنج؛ صورت گرفته است.

 

پیش از این، «احمد توکلی» – یک نماینده راست گرای مجلس- همزمان با بحث ها از فساد موسوم به “۳۰۰۰ میلیارد تومانی“ گفته بود: «طبق برآورد «سازمان شفافیت بین الملل»، تنها در یک سال، فساد، ۳۴میلیارد دلار برای اقتصاد ایران هزینه داشته است»[۲]. همچنین، «محمد شریعتمداری» (معاون اجرایی رئیس جمهوری) در سخنرانی طی افتتاحیه «کنفرانس پیش گیری از تقلب و سوء استفاده های مالی»، مبارزه با فساد را “جهاد فی سبیل الله” خوانده و گفت: «بر اساس آمارهای جهانی، ایران از نظر “شاخص فساد مالی” در ۸ سال اخیر، ۵۶ رتبه سقوط کرده و در میان ۱۷۷ کشور؛ رتبه ۱۴۴ را به خود اختصاص داده است»[۳].

 

مقایسه اشتباه فساد در ایران با دیگر کشورهای غربی از طریق استناد به گزارش های مجامع جهانی تحت مدیریت غرب، در حالی صورت می گیرد که فساد در کشورهای توسعه یافته غربی، بر اساس پروسه های متنوع قانون گذاری به امری قانونی تبدیل شده و دایره تعریف آنها از فساد؛ بسیار کوچک تر از دایره ای است که با آن فساد در کشورهای ضد غرب مانند ایران، اندازه گرفته می شود. برای مثال، می توان به ده ها پژوهش خبرنگاران آمریکایی درباره “صنعت لابی” در آمریکا اشاره کرد که چطور به قانونی کردن فساد شرکت های چندملیتی تحت اشراف مقامات دولتی؛ منجر شده است. همچنین، می توان موضوع مورد علاقه این سنخ خبرنگاران درباره بحث “جزایر امن اقتصادی در غرب” را مورد بررسی قرار داد.

 

فارغ از این موضوع، تبلیغات گسترده برای فاسد نشان دادن هیئت حاکمه در ایران، اقدامی موازی با تحریم ها، برای ناآرامی سازی خیابانی در حداقل تهران است. بخشی از این تلاش ها، از طریق ادعای شباهت سازی بین فساد نظام اسلامی و فساد رژیم شاهنشاهی صورت گرفته است.

 

جبهه رسانه ای غرب و دشمنان انقلاب اسلامی، سعی دارند از طریق القای رسانه ای فساد در نظام؛

بخشی از مردم را برای ناآرام سازی تحریک کنند. مثلاً چندی پیش یک خبرگزاری جهانی طی گزارش هایی توأم با دروغ،

نظام اسلامی را فاسد نامید

 

«محمد خاتمی» بعد از صدور دستور رئیس جمهوری مبنی بر برخورد با “سوء استفاده کنندگان از شرایط تحریم ها”، می گوید: «انقلاب آمد تا اوضاع را عوض کند و زمینه های فسادی را از بین ببرد و اقتصاد پویا ایجاد کند. اگر ما این ارزش ها را بشناسیم، بهتر می‌توانیم راه را تشخیص بدهیم. اگر گفته می شود که انقلاب آمد تا با فساد مقابله شود و نگذاریم فساد فراگیر و نهادینه شود، اگر فسادی هست؛ باید ریشه ای با آن مبارزه شود»[۴]. «سعید حجاریان» نیز در گفتگویی با «روزنامه شرق» می گوید: «دقت داشته باشید که فساد در دوران شاه گسترده نبود، بلکه محدود بود به یکسری طبقات خاص، بخصوص ارتش … من معتقدم حتی شاه هم قابل اصلاح بود اما خودش نخواست … به اعتقاد من، فقط یک سیستم تمامیت خواه، غیرقابل اصلاح است؛ چه تمامیت خواه راست و چه تمامیت خواه چپ. ولی حکومت های اقتدارگرا، دیکتاتور و مستبد، قابل اصلاح هستند»[۵].

محمد خاتمی: انقلاب آمد که با فساد مقابله شود، اگر فسادی هست

باید ریشه با آن مقابله کرد

 

 

و مهمترین نکته اظهارات اخیر «هاشمی رفسنجانی» درباره دانشگاه آزاد، همین مقایسه تلویحی فساد موجود در ایران امروز با دوره شاهنشاهی است که یک خط روانی مورد نظر دشمنان است؛ وی می گوید: «نمی دانیم در این ۸ سال، برای اینکه دانشگاه آزاد را تصرف کنند چه کردند. کاش تصرف می کردند و آن را توسعه می دادند، اما این کار را نکردند و آن را بعنوان رقیب سیاسی دیدند … اساسنامه ما را برخلاف قانون، به کلی به هم ریختند. ما در ابتدا اساسنامه دانشگاه آزاد را با اقتباس از اساسنامه «حسینیه ارشاد» در زمان شاه نوشتیم. در زمان شاه، اساسنامه «حسینیه ارشاد» خیلی محکم نوشته شده بود تا رژیم شاه، نتواند آن را تصرف کند. ما هم همانگونه عمل کردیم، اما نمی دانستیم که نظام ما قوی تر از زمان شاه است و آن را تصرف می کند»[۶].

 

هاشمی، اساسنامه دانشگاه آزاد را براساس اساسنامه حسینیه ارشاد نوشتیم،

شاه نتوانست حسینیه را تصرف کند اما نظام ما از شاه قوی تر بود و دانشگاه آزاد را تصرف کرد

 

در واقع، «هاشمی» خواسته یا ناخواسته در زمین کسانی بازی کرده است که از پیگیری این خط سیاسی، مقاصد خطرناکی را پیگیری می کنند. این رویه که در آن دشمنان سعی دارند، وانمود کنند، انقلابی که برای مبارزه با فساد آمد، خود به اندازه رژیمی که سرنگونش کرد، فاسد است؛ در برگه های تاریخ نیز سابقه داشته است.

 

برای نمونه، «منتظری» بر سر غائله «سیدمهدی هاشمی»، تحت القای همین باند به مقایسه فساد بعد از انقلاب با دوره قبل از انقلاب پرداخت و به آیت الله «سیداحمد خمینی» گفته بود: «جنایات اطلاعات شما و زندان های شما، روی شاه و ساواک شاه را سفید کرده، من این جمله را با اطلاع عمیق می گویم»[۷].

 

همچنین، «مهدی کروبی» در اثنای فتنه با این ادعا که مأمورین امنیتی به نوامیس معترضین تعرض کرده اند، طی نامه ای به «هاشمی رفسنجانی» – رئیس وقت مجلس خبرگان رهبری- نوشت: «اما موضوعی را شنیده ام که هنوز از آن، بر خود می لرزم … خواب از سرم ربوده شد. افرادی این مطالب را به من گفته اند که دارای پست های حساس در این کشور بوده اند … این افراد اظهار داشته اند، اتفاقی در زندان ها رخ داده که چنانچه حتی اگر یک مورد نیز صدق داشته باشد، فاجعه ای است برای «جمهوری اسلامی» که تاریخ درخشان و سپید روحانیت تشیع را تبدیل به ماجرای سیاه و ننگین می‌کند که روی بسیاری از حکومت های دیکتاتور از جمله رژیم ستمشاهی را سفید خواهد کرد … گمان نمی کنم، زندانیان دوران ۱۵ ساله مبارزات قبل از انقلاب که از افراد توده گرفته تا گروه های مسلح مبارز التقاطی تا اعضای نهضت آزادی و مؤتلفه و حزب ملل اسلامی که در زندان با هم زندگی کرده اند، دیده یا شنیده باشند»[۸].

منبع: مشرق

---

 

 

 

 

 

 

 

[۸]«نامه تند کروبی به‌ هاشمی رفسنجانی»- «پایگاه خبری- تحلیلی تابناک»- ۱۹/۵/۱۳۸۸